Voor wie?

 

 

 

Belangrijk succes kan geboekt worden bij neurologische patiënten na een beroerte, cerebrale parese, hersen- en ruggenmergletsel. Vaak lijden zij aan stoornissen in de motoriek, zoals slechte controle over de romp, loopstoornissen, spasticiteit en slechte coördinatie. Deze functiestoornissen zijn meestal het gevolg van schade aan de delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor de motoriek. Andere cellen nemen deze functies niet automatisch over. Met behulp van de Brucker Biofeedback Methode® kunnen andere hersencellen leren de taak van beschadigde cellen over te nemen.

​

​

​

​

​

​

Ruggenmergletsels

 

Ruggenmergletsel (SCI) is het letsel van het ruggenmerg vanaf het foramen magnum tot aan de cauda equina dat ontstaat als gevolg van dwang, insnijding of kneuzing.

Aangezien onze systemen ons in staat stellen extreem kleine signalen te meten, kunnen wij van deze signalen uitgaan om onze patiënt te leren deze signalen te verhogen, zelfs wanneer er geen enkele beweging zichtbaar is. wij leren de hersenen neurale sporen te vinden van de hersenen naar de spier, sporen langs het ruggenmerg die intact kunnen zijn om hetzelfde signaal te gebruiken om het deel van het ruggenmerg dat beschadigd was te omzeilen. Langzaam zal de patiënt leren deze alternatieve paden te vinden en de toename van het signaal zal vaak leiden tot het opmerken van de eerste bewegingen. Van daaruit begeleiden we hen om meer en meer neuromusculair signaal te krijgen om uiteindelijk echt bewegingen te krijgen. 

Door onze ervaring weten we dat zelfs wanneer het letsel meer dan 18 maanden geleden is, het lichaam nog steeds de capaciteit heeft om te herstellen en opnieuw te functioneren.

​

Hersenletsels

​

Er zijn twee soorten hersenletsel: traumatisch hersenletsel en verworven hersenletsel.

​

Traumatisch hersenletsel (TBI):

Hersenletsel kan ontstaan na een traumatisch letsel, zoals een val of ongeluk.

​

Verworven hersenletsel (ABI):

Deze ontstaan na de geboorte door letsel, door een genetische aandoening, of door een aangeboren

of een niet-traumatisch, verworven letsel, zoals een beroerte

​

Dankzij de biofeedback leren we alternatieve cellen van de hersenen om de taak van de beschadigde cellen over te nemen. Herstel en terugkeer naar functioneren na hersenletsel hangt af van de oorzaak van het letsel en de symptomen van de persoon.

​

​

CVA of beroerte

​

Een beroerte ontstaat wanneer een bloedvat in de hersenen scheurt en gaat bloeden, of wanneer de bloedtoevoer naar de hersenen wordt geblokkeerd. De breuk of blokkade verhindert dat bloed en zuurstof de weefsels van de hersenen bereiken.

​

Bij een (hersen-)beroerte of cerebrovasculair accident (CVA) krijgt een deel van de hersenen onvoldoende voedingstoffen en zuurstof door een doorbloedingsstoornis in de hersenbloedvaten. 

Er zijn twee soorten beroertes:

een herseninfarct: hierbij ontstaat de cerebrale doorbloedingsstoornis door een (tijdelijke) verstopping (klonter) van een hersenbloedvat.
 

een hersenbloeding: hierbij ontstaat de cerebrale doorbloedingsstoornis door een scheur in een hersenbloedvat.
In beide gevallen leidt dat tot zuurstofgebrek in een deel van de hersenen.

​​

Dankzij de Brucker Biofeedback-methode® leren we via visuele en auditieve feedback en passende begeleiding alternatieve cellen in de hersenen om de taak van de beschadigde cellen over te nemen. 

​

Cerebrale parese (CP)

​

Cerebrale parese wordt veroorzaakt door een abnormale ontwikkeling of beschadiging van de delen van de hersenen die beweging, evenwicht en houding regelen. Meestal treden de problemen op tijdens de zwangerschap, maar ze kunnen ook optreden tijdens de bevalling of kort na de geboorte.

Cerebrale parese (CP) is een groep aandoeningen die het vermogen van een persoon om te bewegen en het evenwicht en de houding te bewaren, aantasten. CP is de meest voorkomende motorische handicap bij kinderen. CP wordt veroorzaakt door een abnormale hersenontwikkeling of schade aan de zich ontwikkelende hersenen die het vermogen van een persoon om zijn of haar spieren te controleren aantast.

De symptomen van CP verschillen van persoon tot persoon. Iemand met ernstige CP kan speciale apparatuur nodig hebben om te kunnen lopen, of kan helemaal niet lopen en heeft levenslange zorg nodig. Iemand met lichte CP daarentegen kan wat onhandig lopen, maar heeft geen speciale hulp nodig. CP verergert niet na verloop van tijd, hoewel de precieze symptomen in de loop van iemands leven kunnen veranderen.

Alle mensen met CP hebben problemen met bewegen en houding. Velen hebben ook verwante aandoeningen zoals verstandelijke beperkingen, toevallen, problemen met zien, horen of spreken, veranderingen in de wervelkolom (zoals scoliose) of gewrichtsproblemen (zoals contracturen).

Soorten Cerebrale Parese.

CP wordt ingedeeld naar het belangrijkste type bewegingsstoornis. Afhankelijk van welke gebieden van de hersenen zijn aangetast, kunnen een of meer van de volgende bewegingsstoornissen optreden:

• Stijve spieren (spasticiteit)

• Oncontroleerbare bewegingen (dyskinesie)

• Slechte balans en coördinatie (ataxie)

 

Er zijn vier hoofdtypen CP:

• Spastische cerebrale parese

• Dyskinetische cerebrale parese (omvat ook athetoïde, choreoathetoïde en dystonische cerebrale parese)

• Ataxische cerebrale parese

• Gemengde hersenverlamming

 

Samenvatting

 

De Brucker Biofeedback Methode® is een effectieve aanvulling op fysiotherapie, ergotherapie en andere gangbare vormen van therapie. Met behulp van de Brucker Biofeedback methode leren patiënten een betere vrijwillige controle over hun spieren te krijgen. Dit leidt tot verbeteringen in bijvoorbeeld coördinatie, spasticiteit wordt verminderd en spieren kunnen effectiever getraind en dus versterkt worden. Dit resulteert in een betere spierfunctie.

​

Bij spastische kinderen maakt een verbeterde vrijwillige motoriek het vaak mogelijk om de verschillende "mijlpalen in de ontwikkeling" te bereiken - zitten, opstaan en lopen zonder problemen. Dit betekent een veel betere levenskwaliteit. Niet te onderschatten is bovendien de golf van motivatie die patiënten ervaren als ze zien wat ze zelf kunnen bereiken op basis van hun eigen kracht.